آهاااااای 

                           غریبه ای که 

   یه روزی صاحب تمام

                عشق و نفس من میشی

تو رو به هر چی که می پرستی قسمت میدم 

           مواظب   

                         عشق و نفس من

                                              باش 

مرا به آغوش گرمت بکش

هوای دلگیر خانه آزارم میدهد

باران رقص کنان به پنجره اتاقم میزند

که تو را از عشق من بی خواب کند 

غزل چشم

دو دلم اول خط نام خدا بنویسم

یا که رندی کنم و نام تو را بنویسم

همه یک گفتم و دینم همه یکتایی بود

با کدامین قلم امروز دوتا بنویسم

ای که با حرف تو هر مسئله ای حل شدنیست

به خدا خود تو بگو نام که را بنویسم

صاحب قبله و قبله دو عزیزاند ولی

خوشتر آن است من از قبله نما بنویسم

آسمان مثل تو احساس مرا درک نکرد

باز غم نامه به بیگانه چرا بنویسم

تا به کی زیر چنین سقف سیاه و سنگین

قصه ی درد به امید دوا بنویسم

قلمم جوهرش از جوش و جراحت باقیست

پست باشم که پی نان و نوا بنویسم

بارها قصد خطر کردم و گفتی ننویس

پس من این بغض فرو خورده کجا بنویسم

بعد یک عمر ببین دست و دلم می لرزد

که من و تو به هم آمیزم و ما بنویسم

من و تو چون تن و جانند مخواه و مگذار

این دو را باز همین طور جدا بنویسم

شعر من با تو پر از شادی و شیرین کامیست

باز حتی اگر از سوگ و عزا بنویسم

با تو از حرکت دستم برکت می بارد

فرق هم نیست چه نفرین چه دعا بنویسم

از نگاهت به رویم پنجره ای را بگشای

تا درآن منظره ی روح گشا بنویسم

عشق آن روز که این لوح وقلم دستم داد

گفت هر شب غزل چشم شما بنویسم

خاطرات …

چشم انتظار …

مسافر من …

اگه قرار باشه ظرف 24 ساعت دنیا به پایان برسه

تموم خطوط تلفن،تالارهای گفتگو و ایمیلها اشغال می شه....

همه جا پر میشه از این كه:

رنجوندمت،پشیمونم،منو ببخش

تو را عاشقانه می پرستم

مراقب خودت باش.

اما بین این همه پیام یكی تكون دهنده تره:

همیشه عاشقت بودم ولی هیچ وقت بهت نگفتم!

پس عشق و محبت را تقدیم آنكس كه دوستش داریم كنیم

شاید كه دیگر فردایی نباشد.

my” love” is non stop like ”sea ”

its ”trust” like ”blind ”

its”shine” like ”star ”

its”warm” like ”sun ”

its” soft” like ”flower ”

AND

its ” beautiful” like ”u ”

ﻋﺸﻖ ﻣﺜﻞ ﺩﺭﯾﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﻤﯿﺸﻪ .

ﻋﺸﻖ ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﺁﺩﻡ ﮐﻮﺭ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ.

ﻋﺸﻖ ﻣﺜﻞ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻣﯿﺪﺭﺧﺸﻪ.

ﻋﺸﻖ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﮔﺮﻡ ﻣﯿﮑﻨﻪ .

ﻋﺸﻖ ﻣﺜﻞ ﮔﻞ ﻫﺎ ﻟﻄﯿﻔﻪ.

ﻭ

ﻋﺸﻖ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ

تنهایم…

اما دلتنگ کسی نیستم

خسته ام…

ولی به تکیه گاه نمی اندیشم

چشمهایم تر هستند و قرمز

ولی رازی ندارم

چون مدتهاست دیگر

کسی را خیلی دوست ندارم…

باران…

دیگر حسی به هیچ عاشقانه ای ندارم

نه به چتر نیازم است نه دست همراه

خودم را در بغل میفشارم …

تا تمنای بودن کسی…

تنهایی یعنی آدم واسه گوشیش که تو خونه جا مونده یه میس کال بندازه

که وقتی رسید خونه دق نکنه که هیچ تماس و مسیجی نداشته

تنهایی یعنی منتظر هیچکس نباشی

تنهایی همان دلتنگی نیست

در دلتنگی ها کسی حضور دارد

تنهایی یعنی بعضی اشکای بی دلیل ، بی‌بهانه ، یه دفعه‌ای ، نصف‌ شبی

عجیب آدم رو آروم می کنه

تنهایی یعنی موقعی که تنها میری لباس بخری

تو اتاق پرو از آینه بپرسی “بهم میاد ؟”

تنهایی یعنی گوشیت روی سایلنت نباشه

اما هی نگاش کنی …

تنهایی یعنی یه آهنگ که قبل گوش می دادی رو یه جا بشنوی و خاطرات یه بغض بشه توی گلوت

تنهایی یعنی روز تولدت همراه اول یه روز مکالمه رایگان بده ولی یه دقیقه هم با کسی حرف نزنی….. تنهایی یعنی این

ﺗﻨﻬــﺎﯾﯽ ﯾﻌﻨﯽ

ﺑﯿــﻦ ﺁﺩﻣــﺎﯾﯽ ﺑـﺎﺷﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻦ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻥ

ﻭﻟــــــﯽ

ﮐــﻨﺎﺭ ﺩﻟﺘﻨﮕﯿﺎﺕ ﻧﯿـــــﺴﺘﻦ!!

قطره های اشک بی قرار نوازشگر گونه هایم است

چه کنم که اشک قشنگترین بهانه است برای گفتن از بی تو بودن

برای بیان دلتنگی و برای بیان غربت

بگذار سر به سینه ی من تا بگویمت

اندوه چیست ؟

عشق کدام است ؟

غم کجاست ؟

بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان

عمریست در هوای تو از آشیان جداست

          دردهایم در آغوشی مداوا شد

                                  که نمیدانستم وقتی 

ندارمش

                                                      بزرگترین دردم میشود

از من نپرس چقدر دوستت دارم 

                                       اینجا در قلب من حد و مرزی برای حضور تو نیست . . .

چه

دردیست

در میان

جمع بودن

ولی درگوشه ای

تنها نشستن…

میدونی چرا بغل کردن قشنگہ

چون طرف راستت کہ قلب نیست همیشہ خالیه!!

وقتے بغلش میکنے قلب اونہ کہ پُرش میکنه

When you are happy you want

to reach the person you love most

But when you are sad you want to reach

the person who loves you most !

وقتی خوشحالی...

دوست داری به کسی برسی که خیلی دوسش داری …

اما وقتی ناراحتی...

 دوست داری به کسی برسی که خیلی دوسِت داره

آغوشِ تو که باشد

خواب دیگر بهانه ای برای خستگی نیست و تپشِ های قلبت میشود لالاییِ کودکانه ام

کنارم بمان

میخواهم صبح چشمانم در نگاه تو بیدار شوند 

نه به دیروزهایی که بودی فکرمیکنم!نه به فرداهایی که شاید بیایی!!!

میخواهم امروزرا زندگی کنم …

خواستی باش…

خواستی نباش….

می روم اما بدان یک سنگ هم خواهد شکست

آنچـــــنان که تارو پود قلب من از هــــم گسست

می روم با زخم هـــــایی مانده از یک سال سرد

آن همه برفی که آمـــــد آشـــــــیانم را شکست

می روم اما نگویــــــــی بی وفــــــا بود و نمــــاند

از هجوم سایه هــــا دیگر نگــــــاهم خسته است

راســــــتی : یادت بمــــــــاند از گـناه چشم تو

تاول غــــــربت به روی باغ احســــــاسم نشست

طـــــــرح ویران کـــردنم اما عجیب و ســــــاده بود

روی جلد خاطــــراتم دست طوفــــــان نقش بست

آرزویم با تو بودن با تو موندن است

حتی اگر فقط یک شب باشد

دوست دارم زمان در عشق تو بگذرد

 دوست دارم با تو جان گیرم

با تو جان ببازم

تو اجازه دادی عشقت را احساس کنم

تو به من دل سپردی من هم دلمو باختم

پس با تمام وجود میگویم تو را می پرستم 

خـ ـدایـآ اَجـ ــازه اَسـ ـتــ نـآصَـ ـبـور ے کُـ ـنم؟!

بـہ بُـزرگـیـتــ قـ ـسَـم اَز صَـ ـبورےخـَسـ ـتہ اَم

اَز فــَریآدهـ ـایـے کہ دَر گـ ـلویـَ ـم خَــفہ مــآند و مےمآنـد…

از اَشـ ـکــ هایـے که شـَبــ هـا بآلِـشـَ ـم رآ خیـ ـس مےکُـ ـند!!

وَ تـُ ـو شــآهِـد آن هَــسـتے…

از حَــرفــ هـایـے کہ زِنـ ـده بـہ گـ ـوُر شُــد دَر دِلـَـم…

آسـ ـان نیــسـتـــ دَر پــَـس خــَنـ ـده هـاے مـَصــنوعــے

گِرِیـہ هـاے دِلـَتــ رآ دَر بـےپَـنـاهیــتـ. …

وَ دَر پـُـشـتــِ هــزاران دُروغ پَــنهــان کـُـنــے!!!

آرِزو ے پــَروآز دارَم !!

ببینمت…

گونه هایت خیس است…

بازبااین رفیق نابابت…

نامش چی بود؟

هان!

باران…

بازبا“باران”قدم زدی؟

هزاربارگفتم باران رفیق خوبی نیست برای تنهایی ها…

همدم خوبی نیست برای دردها…

فقط دلتنگی هایت راخیس وخیس وخیس ترمیکند…

همیشه باید کسی باشد…

تا بغضهایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد…

بایدکسی باشد….

که وقتی صدایت لرزید بفهمد….

که اگر سکوت کردی بفهمد…..

کسی باشد که اگر بهانه گیرشدی بفهمد…

کسی باشد که اگر سردرد را بهانه می آوری برای رفتن و نبودن بهفمد به توجهش احتیاج داری…

بفهمد که درد داری که زندگی درد دارد که دلگیری…

بفهمد که دلت برای قدم زدن زیر باران…

برای بوییدن…

برای بوسیدن…

برای یک آغوش گرم تنگ شده است…

همیشه باید کسی باشد…

همیشه…!

خداحافظ اولین پیوند

اولین سوگند

آخرین لبخند

خداحافظ لحظه های ما ناتموم موندن وعده های ما…

خداحافظ آغوش بی وقفه

دوستت دارم آخرین حرفه

آخریـــــــــــــــن حرفه

خداحافظ…

همیشه باید کسی باشد…

تا بغضهایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد…

بایدکسی باشد….

که وقتی صدایت لرزید بفهمد….

که اگر سکوت کردی بفهمد…..

کسی باشد که اگر بهانه گیرشدی بفهمد…

کسی باشد که اگر سردرد را بهانه می آوری برای رفتن و نبودن بهفمد به توجهش احتیاج داری…

بفهمد که درد داری که زندگی درد دارد که دلگیری…

بفهمد که دلت برای قدم زدن زیر باران…

برای بوییدن…

برای بوسیدن…

برای یک آغوش گرم تنگ شده است…

همیشه باید کسی باشد…

همیشه…!

لحظه ی شیرینی که به تو دل بستم

از تو پرسیدم من : تو منی یا من تو ؟

و تو گفتی هر دو ، و به تو پیوستم

گفتم ای کاش پناهم باشی

همه جا و همه وقت تکیه گاهم باشی …

و تو گفتی هستم

     تا نفس هست کنارت هستم …

یادمان باشد با هم بودن دلیلی برای با هم ماندن نیست

رسیدن رفتن میخواهد اما آخر همه رفتن ها رسیدن نیست

یادمان باشد رفتنی میرود چه یک کاسه آب بریزیم پشت سرش

چه هزاران قطره اشک

                                                 منو ببخش تنهام نزار ، برای آخرین بار

تنهام نزار ، بی من نرو ، نگو خدانگهدار

دوست داشتن ات ، هــوس نیست

کـه بــاشـد و نبــاشـد

نفــس اسـت

تا بــاشم

تا باشی

دستت را به من بده…

حالا بیا باهم کمی کنار لحظه هایم قدم بزنیم.

شاید دلیل زمزمه های عاشقانه ام را فهمیدی

گفتند اشک بریز خالی میشوی

خالی که نشدم هیچ...

پر شدم از بی کسی که چرا کسی اشک هایم را پاک نمیکند و بگوید اشک نریز تو من را داری

دلتنگی یعنی

فاصله ای که با هیچ بهانه ای پر نمی شود 

دلتنگی یعنی تو

و تو یعنی تمام دنیای من 

دلتنگی یعنی شماره ات را پاک کرده ام

و هر شماره غریبی به شوق اینکه تویی خوشحالم می کند

دلتنگی حس عجیبی است که گاهی “تـــو” را به یادم می آورد

گاهی یعنی همیشه ، گاهی یعنی الان

میگن دلتنگی قشنگترین هدیه عشقه حالا من با این هدیه قشنگ تو چکار کنم؟

دلتنگی من تمام نمی شود

همین که فکر کنم من و تو دو نفریم

دلتنگتر می شوم برای تو !

آن چیزی که تنگ شده دل است برای تو و جهان است

برای من جایی باید باشد غیر از این کنج تنهایی تا آدم گاهی آنجا جان بدهد

مثلا آغوش تو جان می دهد برای جان دادن …

“دلم” تنگ شده

واسه روزایی که “دلــــــــــــم” برای چیزی تنگ نمی شد

و رویای ما به حقیقت پیوست ، قلبهای ما به هم پیوست و زندگی آغاز شد…
به تو رسیدم در اوج آسمان عشق ، این بود قصه ی من و تو و سرنوشت….
تو آمدی و دنیا مال من شد ، همه ی انتظار و دلتنگی ها و غصه ها تمام شد
تو آمدی و عشق آمد و پیوند ما در کتاب عشق ثبت شد….
باور نداشتم مال من شده ای ، لحظه ای به خودم آمدم و دیدم همه زندگی ام شده ای
عشق معجزه نیست ، حقیقتیست در قلب ها که پنهان است
به پاکی عشق ، به لطافت با تو بودن و ما با هم آمده ایم که به همه ثابت کنیم معنای عشق واقعی را….
تو همانی که من میخواستم ، مثل تو کسی در دنیا نیست برایم ، مثل تو هیچگاه نیامد و نمی آید و نخواهد آمد ، تو اولین و آخرینی برایم….
و با عشق پرواز میکنیم ، میرویم به جایی که تنها آرامش باشد در بینمان، تا در یک سکوت عاشقانه و در اوج آرامش بدون هیچ غمی در آغوشت آرام بگیرم !
اینبار سکوت زیباست، چون درونش یک عالمه حرفهاست ، حرفهایی در دلهای من و تو ، که هم تو میدانی راز دلم را و هم من میدانم راز درونت را…
و من ثابت کردم عشق هست ، تو همیشه هستی ، و روزی میرسد که ثابت خواهم کرد از عشقت خواهم مرد….
و من و تو همسفران عشقیم تا ابد ، این احساسم همیشه در قلبت بماند….